FACSIMILE UITGAVE VAN

Hypnerotomachie Poliphile

De Facsimile is beschikbaar in de originele Franse uitvoering en in de Nederlandse vertaling. De exacte kopie is uitgevoerd op folio formaat in een faux-kalfsleren band. De originaliteit en de intensiteit van het weelderige oorspronkelijke grafisch ontwerp wordt zo optimaal overgedragen.
Het boek is Hypnerotomachie Poliphile werd gevierd om zijn prachtige houtsneden. De opname van houtsnede-illustraties in gedrukte boeken was toen het in 1499 (Colonna) werd geproduceerd nog steeds een relatief nieuw fenomeen. Verschillende paginas hebben opeenvolgende illustraties of illustratie over dubbele paginas. Dit geeft een visuele dimensie aan de voortgang van het verhaal en werkt als een vroege vorm van het stripverhaal. Er is een obsessie met beweging in het verhaal ondersteund door de illustraties, wat resulteert in de indruk dat figuren van de ene pagina naar de volgende bewegen. Andere typografische innovaties zijn het spelen met de traditionele lay-out van de tekst. De tekst in de hier getoonde linkerpagina is gevormd als een kelk.

De Hypnerotomachie Poliphile vertelt het verhaal van de droom van Poliphilo ‘waarin de schrijver toont dat alle aardse zaken slechts ijdelheid zijn , en waarin hij verschillende nuttige en gedenkwaardige onderwerpen behandelt.’ De tongdraaiende ‘Hypnerotomachia’ vertaalt zich als de ‘De droom van Poliphile, verhalend hoe Amor hem bestrijdt vanwege Polia.

Naarmate het boek vordert, wordt de ontroostbare Poliphile gekweld door slapeloosheid terwijl hij denkt aan zijn onbeantwoorde liefde voor Polia. Eindelijk valt hij in slaap en wordt dan schijnbaar wakker in een donker bos waar zijn avonturen beginnen.
In een ietwat labyrintisch verhaal trekt hij door vele vreemde plekken waar hij draken, wolven en maagden tegenkomt, tegen een steeds veranderende achtergrond van mysterieuze ruïnes, monumenten, boomgaarden, tuinen en fonteinen.
Uiteindelijk ontmoet hij een nimf die lijkt op Polia en op wie hij verliefd wordt. Na triomfantelijke processies en verdere spectakels onthult de nimf dat ze in feite Polia is ‘van wie je zoveel houdt’. Na een ceremonie die lijkt op een huwelijk, gaan ze op jacht naar Cythera in de boot van Cupido.

Polia neemt vervolgens het verhaal over, vertelt hoe Poliphile verliefd op haar werd toen hij voor het eerst zag hoe ze haar haren kamde bij een raam in Treviso. Ze verwerpt niet alleen zijn avances, maar om een belofte te vervullen voor het overleven van de pest, wijdt ze zich aan een leven van eeuwige kuisheid.
Poliphile bezoekt haar stiekem bij de tempel van Diana, en wanneer hij in een dodelijke zwijmeling aan haar voeten valt, sleept ze zijn lichaam weg en verbergt het. Maar Cupido verschijnt haar in een visioen en dwingt haar terug te komen en Poliphile weer tot leven te brengen. Venus zegent hun liefde en de geliefden zijn eindelijk verenigd.